LUEGINSLAND: Sushi un Bichsewurscht

Was de Bür nit kennt, frisst er nit – so heißts als. Mir sin keini Büre un fresse au des, was mir nit kenne. Nit wil mir keini Büre sin, des isch e alte, blede Spruch, nai, wil mir au gärn ebbis anders, nejs üsprobiäre, aber möeß es grad Sushi si?
Jetz het uns aber s Dechterli e Frejd mache welle mit sälwer gmachtem Sushi un mir hän uns druf igloh, schliäßlig schwärmt diä halb Welt devu. Dapfer hämmer uns durchs sälwer g’rollt Sortiment gesse, ender gworgelt. De Sushiinhalt isch in griäni, glänzigi Bletter igwickelt gsi. Diä Rellili sin aber vum Bisse her – wiä soll ich jetz sage – üßergwehnlig gsi. Also mich hän diä lädrige Bletter wiä Schlangehüt agmöetet. Ich hab mi Läbtag zwar noch niä Schlangehüt g’esse aber ich kann mr vorstelle, dass des nit nur vu de Optik her hikunnt.

S Kauerläbnis kennt mr au mit däm vuneme Schwinesteak vum Grill bineme Heckefeschtli vergliche. Soneme gädrige Fetze Fleisch, wu dr de Grillmeischter uf de Bappteller knallt, nit ganz durchbrote, wil d Schlange lang un de Grill schwach isch. Uf di Iwand, dass dr s eigentlig eweng meh durch brote ha wottsch, kriägsch entweder e "Des gheert so" an de Kopf gworfe.
Jetz aber zöe de Gschmacksanalyse vum Sushi. Ich bin nit gli drufkumme, an was dass es mich erinneret het. Hejo, äs sin d Zuckerbredli! Sälli vu Wihnächte, wu d Verwandte noch an Oschtere uf de Disch gstellt hän, sälli Bredli, wu si vu ganz z hinderscht hinte üsem Schrank firschi gholt hän. Sälli Bredli hän gmichtelet wiä s Sushi.
Mir hän nit alles gschafft vu dem Sushi. Glicklicklerwis gits Nochbere, wu des Zigs firs Läbe gärn esse . . . un mir sin üsem Schnider gsi, hän aber halt immer noch e Kohldampf gha. So e richtigs Büreveschper, des wärs doch jetz. E baar Mogge Brot un e Dose Bichsewurscht findet sich immer.